En sinir olduğum şey özellikle mevzu hayvansa birinin çıkıp "ama dünyada aç insanlar var git onlarla uğraş, onlara üzülme" demesi! Arkadaş üzülmediğimi, hatta yardım etmediğimi hepsini geçtim dua etmediğimi ne biliyorsun? Şimdi ben aynı arkadaşın yazdığı gibi biriyim, hatta maalesef fazlası, ama bundan üzülmüyorum, çünkü hiçbir şeyin tesadüf olmadığına inanıyorum. Geçen gün tatilde Alaçatı'ya alışverişe gittim, bişey için sokağa girdim yani işim yok sadece öylesine, ağzı yüzü akmış, korkunç zayıf, tüyleri dökülmüş bir yavru kedi gördüm, mama verdim yiyemedi burnuna yapıştı, geldi ellerime dokundu, sevdim o halinde bile nasıl mırlıyor=( güzelim kıyafetimi önemsemeden kucağıma aldım, öptüm en yakın veterinere götürdüm ücreti umrum olmadı, veteriner hayata tutunacak bir kedi dedi. sonra da birine teslim ettim otelime döndüm. Alışverişin ne önemi var bir can giderken, o iç huzur bana yetti. Bu kedi değil bir insan da olabilirdi, ona da sırtımı dönüp gidemezdim. Sonra otele döndüğümde neden geciktiğimi soran birine durumu anlattım, yüzünü ekşitti "ellerini yıkadın mı" dedi, tiksindim o insandan meselâ. Şükrettim öyle olmadığım için.
Yani arkadaşım, ben de isterim Afrika'ya gitmek, dediğiniz gibi kolay olmuyor, istesen de gidemiyorsun meselâ. O yüzden elinin ulaştığı gözünün gördüğü yerdeki yardıma ihtiyacı olan için bişeyler yapmaya çalışıyorsun. Yoksa emin ol sokaktaki kediye sırtını dönemeyen dünyadaki hayvanlar, insanlar için de bişeyler yapabilmek ister. Umarım sizin bunları yapacak gücünüz vardır.
0